Kliknij tutaj --> 🐟 emerytura w austrii po 5 latach

Szefowa ZUS zwraca uwagę, że emerytura to prawo, a nie obowiązek. "To decyzja każdego z nas, kiedy po osiągnięciu wieku emerytalnego wystąpić o emeryturę. Przed jej podjęciem warto skonsultować się z doradcą emerytalnym, który dostępny jest w każdej w placówce ZUS. Najwyższym pułapem wiekowym charakteryzują się za to: Grecja; Włochy; Portugalia; Norwegia. Dodatkowo, kraje, jak Irlandia, Wielka Brytania, Chorwacja, Francja są w trakcie podnoszenia wieku emerytalnego do 67. lub 68. roku życia. Po ukończeniu reform najwyższy próg wieku emerytalnego w Europie osiągną także: Dania; „W starych krajach związkowych emerytury wzrosną od 1 lipca 2023 r. o 4,39 procent, tak więc emerytura w wysokości 1000 euro wynosi obecnie 1043,90 euro. W nowych krajach związkowych wzrost wynosi 5,86 procent, tak więc emerytura wynosząca wcześniej 1000 euro wzrosła do 1058,60 euro” – czytamy na stronie DRV. Nowe dane dotyczące inflacji sugerują, że waloryzacja emerytur w 2024 r. może wynieść 11,9 proc. zamiast zakładanych przez PiS 12,3 proc. (inflacja spada) — donosił "Fakt". Zobacz też: Inflacja w Polsce najniżej od dwóch lat. GUS potwierdza. Koalicja Obywatelska w kampanii wyborczej deklarowała, że emerytury miałyby zostać Dla przykładu w grudniu 2015 r. emerytur tych wypłacono 76,3 tys. Liczba emerytur nowosystemowych wypłacanych w wysokości niższej niż najniższa emerytura wzrosła od 2015 r. około czterokrotnie, a ich udział w liczbie wypłacanych emerytur nowosystemowych wzrósł z 5,5 proc. w grudniu 2015 r. do 9,6 proc. w grudniu 2020 r. Rencontre Femme St Germain En Laye. 27/05/2022 13:28 - AKTUALIZACJA 31/05/2022 13:24 Praca w Niemczech: Emerytura po 5 latach w Niemczech? Wsród wielu Polaków przybywających w poszukiwaniu pracy w Niemczech pokutuje mit: “Jak popracuje tu 5 lat, to wypracuje sobie minimalną niemiecką emeryturę i pojadę do Polski”. To jakże mylne przekonanie bierze się zapewne z tego, że po wpisaniu do wyszukiwarki Google’a zapytanie o minimalny okres składkowy, potrzebny do uzyskania emerytury w Niemczech, otrzymujemy odpowiedź: “5 lat”. Po 5 latach pracy w Niemczech uzyskuje się jednak jedynie prawo do ubiegania się niemiecką emeryturę. Nie oznacza, że po tym okresie możemy otrzymać pełne świadczenie emerytalne. Emerytura po 5 latach w Niemczech? Oto, po ilu latach pracy w Niemczech można otrzymać emeryturę Minimalny okres ubezpieczeniowy Roszczenie o wypłatę świadczenia rentowo-emerytalnego powstaje tylko wtedy, gdy między innymi spełniony jest tzw. okres oczekiwania. Okresem oczekiwania nazywany jest określony minimalny okres ubezpieczenia w ustawowym ubezpieczeniu rentowo-emerytalnym. Ten minimalny okres ubezpieczenia mierzy się na podstawie liczby okresów ubezpieczeniowych, zwłaszcza zaś liczby wpłaconych składek. W zależności od rodzaju świadczenia rentowo-emerytalnego wymaganym okresem ubezpieczeniowym jest 5 lat, 20 lat, 25 lat, 35 lat lub 45 lat. Weryfikacja, czy spełniony jest wymagany okres oczekiwania, następuje w miesiącach a nie w latach. Miesiące to najmniejsza jednostka kalkulacji, czyli nie prowadzi się obliczeń w dniach. Uznaje się przy tym, że każdy rok ma 12 miesięcy, a miesiąc kalendarzowy, w którym choć w części wystąpił okres ubezpieczeniowy, liczy się jako cały miesiąc. Okres oczekiwania wynoszący 5 lat Spełnienie ogólnego okresu oczekiwania, który wynosi 5 lat, stanowi warunek przyznania emerytury po osiągnięciu ustawowego wieku emerytalnego,Rent z tytułu częściowej lub całkowitej niezdolności do pracyRent z tytułu śmierci. Na ogólny okres oczekiwania wynoszący 5 lat zalicza się miesiące kalendarzowe, w których były odprowadzane składki oraz zastępcze okresy (np. okresy prześladowań politycznych w byłym NRD). Okres oczekiwania wynoszący 20 lat Okres oczekiwania wynoszący 20 lat stanowi warunek przyznania renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy, jeśli całkowita niezdolność do pracy wystąpiła przed spełnieniem ogólnego okresu oczekiwania i od tej pory trwa bez żadnej przerwy. Także tutaj na ogólny okres oczekiwania zalicza się miesiące kalendarzowe, w których były odprowadzane składki oraz okresy zastępcze (np. okresy prześladowań politycznych w byłym NRD). Okres oczekiwania wynoszący 25 lat Okres oczekiwania wynoszący 25 lat stanowi warunek przyznania emerytury dla górników zatrudnionych przez wiele lat pod ziemią irenty dla górników w wieku powyżej 50 lat. Na okres oczekiwania wynoszący 25 lat zalicza się miesiące kalendarzowe, w których odprowadzane były składki od zatrudnienia w miejscu pracy znajdującym się stale pod ziemią oraz okresy zastępcze związane z bractwem górniczym (niem. knappschaftsbezogene Ersatzzeiten). Okres oczekiwania wynoszący 35 lat Okres oczekiwania wynoszący 35 lat stanowi warunek przyznania emerytury dla osób z długim okresem ubezpieczeniowym iemerytury dla osób z ciężką niepełnosprawnością. Na okres oczekiwania wynoszący 35 lat zalicza się wszystkie okresy ubezpieczeniowe. Oprócz okresów składkowych i okresów zastępczych (np. okresów prześladowań politycznych w byłym NRD) okresami ubezpieczeniowymi są także okresy naliczenia (niem. Anrechnungszeit) i okresy uwzględniające (niem. Berücksichtigungszeit). Okresem naliczenia jest na przykład okres choroby, ciąży, bezrobocia oraz uczęszczania do szkoły i na studia wyższe. Okresem uwzględniającym jest na przykład okres wychowywania dziecka, które nie ma jeszcze 10 lat. Okres oczekiwania wynoszący 45 lat Okres oczekiwania wynoszący 45 lat stanowi warunek przyznania emerytury dla osób ze szczególnie długim okresem ubezpieczeniowym. Do okresu oczekiwania wynoszącego 45 lat zalicza się miesiące kalendarzowe, w których odprowadzane był obowiązkowe składki w związku z zatrudnieniem objętym ubezpieczeniem lub działalnością, jak również za okres wychowania dzieci (maksymalnie do ukończenia trzeciego roku życia), okresy zastępcze (np. okresy prześladowań politycznych w byłym NRD) oraz okresy uwzględniające (np. okres wychowywania dziecka, które nie ukończyło jeszcze 10 lat). Od r. można także dodatkowo zaliczyć na przykład okresy pobierania świadczeń zastępczych związanych ze wspieraniem zatrudnienia, świadczeń chorobowych i świadczeń przejściowych (niem. Übergangsgeld), o ile są one okresami naliczenia oraz miesiące kalendarzowe, w których odprowadzano składki dobrowolne. Należy zwrócić uwagę, że dobrowolne składki można zaliczyć tylko wtedy, gdy na koncie ubezpieczonego jest co najmniej 18 lat, w których odprowadzano składki obowiązkowe od zatrudnienia objętego ubezpieczeniem albo od działalności. Na okres oczekiwania wynoszący 45 lat zalicza się między innymi następujące okresy: Okresy objęte obowiązkiem odprowadzania składek i okresy naliczenia w związku z pobieraniem świadczeń zastępczych związanych ze wspieraniem zatrudnienia w ciągu ostatnich dwóch lat przed rozpoczęciem emerytury, chyba że pobieranie tych świadczeń było spowodowane niewypłacalnością lub całkowitym zakończeniem działalności gospodarczej przez pracodawcę,Miesiące kalendarzowe, w których odprowadzono składki dobrowolne w ostatnich dwóch latach przez rozpoczęciem emerytury, jeśli jednocześnie mają miejsce okresy naliczenia w związku z wystąpieniem bezrobocia,Okresy pobierania zasiłku dla osób bezrobotnych albo zasiłku socjalnego ALG II. >>>Niemieccy ekonomiści: „Każdy, kto urodził się po 1980 roku, musi pracować do 70 roku życia” Źródło: W każdym kraju, w którym jesteśmy ubezpieczeni, możemy uzyskiwać świadczenia emerytalne i rentowe tak długo, jak przewiduje obowiązujące w danym kraju prawo. Istnieje np. możliwość pobierania trzech różnych świadczeń przez osobę, która była zatrudniona w trzech różnych krajach unijnych, niezależnie od miejsca zamieszkania. Świadczenia specjalne np. dodatki do emerytur są wypłacane tylko w przypadku, gdy osoba je pobierająca mieszka na terytorium Austrii. W momencie opuszczenia terytorium Austrii traci się prawo do tych dodatków. Zgodnie z regulacjami unijnymi można sumować okresy zatrudnienia w dwóch lub więcej krajach EOG w celu nabycia prawa do emerytury. Formalności z tym związane należy załatwiać w instytucji właściwej w swoim kraju ojczystym. Nabycie prawa do emerytury jest uwarunkowane osiągnięciem odpowiedniego wieku oraz okresów ubezpieczenia dla osób urodzonych przed 1 stycznia 1955 roku: dla kobiet - 60 lat, dla mężczyzn - 65 lat. Począwszy od 2024 do 2033 planuje się stopniowo zrównać wiek emerytalny kobiet i mężczyzn. Wymagane okresy ubezpieczenia: 180 miesięcy w okresie ostatnich 360 miesięcy kalendarzowych, 180 miesięcy zatrudnienia w usługach (ubezpieczenie jest dobrowolne, bez możliwości uzupełniania okresów ubezpieczenia). Dla obywateli EOG/UE obowiązuje przepis przyznający prawo do austriackiej emerytury po przepracowaniu ponad roku w Austrii w ramach umowy w wyniku której oprowadzane były składki na ubezpieczenie rentowo-emerytalne. Okresy zatrudnienia poniżej roku będą zliczone i włączone w okresy składkowe zaliczone w innym kraju (np. kraju pochodzenia). Świadczenie emerytalne (każda jego część) jest wypłacane w kraju zamieszkania osoby je pobierającej. Jedną ze szczególnych form wypłaty świadczeń emerytalnych jest tzw. „emerytura poślizgowa” (jeśli pracownik zatrudniony na pełnym etacie przechodzi na zatrudnienie w niepełnym wymiarze czasu pracy i w związku z tym nabywa prawo to emerytury w wielkości 50 - 60% świadczenia, które przysługiwałoby mu w przypadku całkowitej rezygnacji z pracy). Coraz większego znaczenia nabierają ubezpieczenia płacone do prywatnych funduszy emerytalnych. Wysokość takiego świadczenia zależy od 3 elementów: wysokości opłacanych składek, liczby miesięcy, za które składki były opłacane, wieku. Pracownicy kolei oraz rzemieślnicy mają osobne kasy ubezpieczeniowe. W Austrii istnieje także świadczenie przedemerytalne. Bezrobotni, którzy wystąpili o przyznanie renty inwalidzkiej lub renty z tytułu niezdolności do wykonywania zawodu, emerytury albo emerytury związanej z pracą wykonywaną w wyjątkowo ciężkich warunkach (Nachtschicht-Schwerarbeitgesetz) mogą otrzymać jako świadczenie przedemerytalne zasiłek dla bezrobotnych (lub zasiłek doraźny) na okres załatwienia niezbędnych formalności. Świadczenie przedemerytalne wypłacane jest w wysokości należnego zasiłku dla bezrobotnych lub zasiłku doraźnego, nie może ono jednak przekroczyć dziennie 1/30 średnio przewidywalnej stawki przyszłej emerytury. Wynosi ona dla emerytury € 36,67, a dla renty inwalidzkiej € 30,07 dziennie. Jeżeli wysokość emerytury jest znana i wynosi mniej, podane powyżej stawki zostają odpowiednio obniżone. W przypadku przyznania emerytury suma otrzymanego świadczenia przedemerytalnego zostaje odliczona od przysługującej nadpłaty emerytury i zwrócona Urzędowi Pracy. Więcej informacji nt. emerytur: (informacje w innych językach)) (emerytury) źródło: Eures, Eures Polska, Eurostat, Eurydice, Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej Historia duńskiego systemu emerytalnego sięga 1891 roku. Wtedy powstał system finansowany z podatków, który był podwaliną do powstania w 1956 r. tzw. folkepension – publicznego świadczenia niezależnego od osiąganych dochodów, które funkcjonuje do dziś w ramach pierwszego filara emerytalnego. W 1964 roku powstał drugi filar, tzw. ATP. Od tamtego czasu system był kilkukrotnie modyfikowany, ale jego kształt się nie zmienił. Stabilność budowana przez lata to jeden z najważniejszych powodów, dla których system ten jest uważany za jeden z najlepszych na Dania to kraj o wielkości nieco większej od województwa mazowieckiego, zamieszkały przez 5,6 mln osób[1], Wiek emerytalny w Dani wynosi obecnie 65 lat zarówno dla kobiet jak i mężczyzn, ale do 2030 ma wzrosnąć do 68 lat, a w konsekwencji do 74 lat z uwagi na uzależnienie go od oczekiwanej średniej długości życia[2]. Dania to kraj o jednych z najwyższych średnich zarobkach w Europie. Przeciętny Duńczyk otrzymuje 3270 EUR netto miesięcznie. Kilka faktów Podobnie jak w wielu innych krajach, również w Danii system emerytalny składa się z trzech filarów. Pierwszy z nich to emerytura państwowa (folkepension). Kwalifikują się do niej obywatele Danii, którzy ukończyli 65. rok życia (z czasem wiek będzie rósł). Obliczana jest na podstawie stażu pracy. Ci, którzy przepracowali co najmniej 40 lat mogą ubiegać się o emeryturę w pełnej wysokości. Ta, według danych na 2018 rok, wynosi 12 965 DKK miesięcznie (ok. 1 740 EUR / 7 490 PLN), co odpowiada ponad połowie średniego wynagrodzenia w Danii. W ramach pierwszego filara funkcjonuje również dodatek dla biedniejszych emerytów w wysokości 17 200 DKK rocznie (2 308 EUR / 9 938 PLN).Bądźmy w kontakcie! Prosto na Twojego maila będziemy wysyłać skrót najważniejszych informacji ze świata finansów, powiadomienia o nowościach rynkowych, najnowsze oceny i raporty oraz codzienne notowania wybranych przez Ciebie funduszy inwestycyjnych. Drugi filar emerytalny to dobrze znane z innych systemów programy pracownicze. W Danii nazywają się ATP i należą do niego niemal wszyscy obywatele powyżej 16. roku życia (ok. 5,1 mln osób). Pracownicy odprowadzają miesięczne składki na swoje konto. To stała kwota, zależna wyłącznie od ilości przepracowanych godzin (nie zależy od zarobków). To, co płaci pracownik to zaledwie jedna trzecia całkowitej składki. Resztę dopłaca pracodawca. W 2016 roku całkowita składka zatrudnionego w pełnym wymiarze godzin wynosiła 284 DKK miesięcznie (38 EUR / 164 PLN). W 2018 roku pełne świadczenie z tytułu ATP dla 65-latka wynosi 23 600 DKK rocznie (3 167 EUR / 13 635 PLN). Istnieje możliwość odroczenia emerytury. Za każdy rok zwłoki nasza wypłata będzie rosnąć – o +5% jeśli zdecydujemy się przesunąć pobieranie świadczenia o rok i o +104% jeśli zgłosimy się po środki po 10 latach[3]. W końcu trzeci filar emerytalny. To również pracownicze programy, ale w tym wypadku zależne od dochodów. Według danych OECD, składki wahają się najczęściej od 12 do 18% wynagrodzenia brutto i zależą wprost proporcjonalnie od wysokości wynagrodzenia. Siła tkwi w powszechności W corocznym raporcie Mercera duński system emerytalny został oceniony najwyżej ze wszystkich spośród 30 badanych. Na 100 możliwych do uzyskania punktów otrzymał 78,9 (nieznacznie wyprzedzając system holenderski). Według analityków jest to system o bardzo solidnej strukturze z wieloma mocnymi cechami, w którym są jednak pewne obszary do poprawy. W raporcie czytamy o potrzebie zwiększenia zatrudnienia osób starszych w związku z rosnącą średnią długością życia (choć ta i tak jest wyższa niż w innych krajach europejskich) oraz o potrzebie wprowadzenia przepisów chroniących interes obydwu małżonków w przypadku rozwodu. Dlaczego duński system jest taki dobry? Kluczowym czynnikiem jest świadomość mieszkańców Danii o potrzebie oszczędzania na starość. Przez lata budowania relacji na linii rząd – instytucje finansowe – pracodawcy – oszczędzający wypracowano system oparty na solidnych fundamentach. Brzmi górnolotnie, ale stoją za tym liczby – Dania jest krajem o najwyższym stosunku oszczędności emerytalnych do PKB. Wynosi on ponad 209%[4], co jest absolutnym rekordem wśród pozostałych krajów OECD. Co ważne z trzecio filarowych programów korzysta ok. 90% pracowników. W Polsce z kolei z dobrowolnych Pracowniczych Programów Emerytalnych korzysta 400 tys. osób. Jest tu jednak pewien haczyk, bo o ile w Polsce produkty trzecio filarowe są faktycznie dobrowolne, o tyle w Danii odpowiednik PPE jest w praktyce obowiązkowy i to on w dużej mierze stoi za imponującą stopą zastąpienia. Ta, dla osób o średnich zarobkach wynosi ok. 86% brutto, a dla osób o dochodach o połowę niższych niż przeciętne ok. 123%. Pomimo szczodrości systemu, wydatki na emerytury w stosunku do PKB wynoszą 8,0% i są na poziomie przeciętnym w porównaniu do innych krajów OECD (średnio 8,2%)[5]. Duże znaczenie mają również wyniki funduszy, w które inwestowane są środki w ramach drugiego filaru. Średnia stopa w latach 2012-2016 wyniosła aż +15,8%. Aktywa zgromadzone w drugim filarze wynosiły na koniec 2017 roku 768,6 mld DKK, czyli ok. 444 mld PLN (ponad dwa razy więcej niż w OFE). Charakterystyczne dla duńskich ATP są niskie koszty – w 2017 roku z tytułu wszelkich opłat pobrano 2,3 mln DKK, co odpowiadało 0,31% aktywów. Aktywa w ramach ATP inwestowane są zarówno na rynku publicznym (akcje, obligacje), jak niepublicznym (nieruchomości, private equity). Jakie wnioski z duńskiego, prawdopodobnie najlepszego systemu emerytalnego na świecie, płyną dla Polski? Potrzeba nam prostych zasad, upowszechnienia produktów trzecio filarowych i przede wszystkim długoterminowego budowania zaufania do systemu. Rozpoczynamy publikacje cyklu informacji na temat: emerytura w Austrii po ilu latach, lata pracy w Austrii i Polsce, wiek emerytalny w Austrii, wymagania dot. renty z tytułu niezdolności do początek zajmiemy się podstawowymi informacjami dotyczącego wieku emerytalnego w Austrii, systemu naliczania składek, czasu pracy czy opieki nad dziećmi. 1. Kiedy osiągniemy wiek emerytalny w Austrii?Wiek emerytalny w Austrii to 65 lat dla mężczyzn i 60 lat dla kobiet. Granica ta będzie obowiązywała do końca 2023 roku. Od 2024 granica wiekowa kobiet będzie stopniowo podnoszona by wyrównać ją do wieku emerytalnego mężczyzny. Ma to nastąpić do roku mówiąc kobiety, które urodziły się do mogą przejść na emeryturę jeszcze w wieku 60 lat, natomiast te urodzone po dopiero w wieku 65 kobiety urodzonych pomiędzy 1963 a 1968r, wiek emerytalny będzie przyrastał średnio o pół roku co pół roku. 2. Emerytura w Austrii po ilu latach? Jak długo trzeba pracować i odprowadzać składki by móc otrzymać emeryturę?By móc otrzymać emeryturę w Austrii, trzeba mieć minimum 180 miesięcy- 15 lat naliczonego czasu ubezpieczenia emerytalno-rentowego. W tym przynajmniej przepracowanych 7 lat /84 miesiące i opłacania składek z tego czasu pracy wliczane są również:– opłacanie składek i opieka nad chorym członkiem rodziny od Pflegestufe 3 czy nad niepełnosprawnym dzieckiem– urlop opiekuńczy Familienhospitzkarenz 4. Jak naliczane jest wysokość emerytury w Austrii?Wysokość emerytury w Austrii zależy przede wszystkim od wysokości pensji i odprowadzanych składek na ubezpieczenie, ilości lat pracy ale także od poświęconego czasu na wychowanie dzieci, bycia na bezrobociu czy Notstandhilfe lub szkoleń zawodowych (Bildungskarenz). Niestety czas szkoły i studiów od nie jest doliczany do lat ubezpieczenia, chyba że te lata zostaną w dodatkowym ubezpieczeniu osób urodzonych od , dla których dopiero od zostały odprowadzane składki, obowiązuje tak zwane Pensionskonto. Naliczanie następuje w ten sposób, że wypłata brutto w ciągu roku zostaje pomnożona przez 1, 78%. W ten sposób obliczana jest roczny stawka, która sumuje się za każdy przepracowany rok, by na koniec została podzielona przez 14. W ten sposób otrzymamy miesięczną wysokość interesuje nas wysokość renty możemy ją sobie obliczyć tutaj: osób urodzonych od dla których przed i po 2005 roku były odprowadzane składki, część emerytury będzie obliczana według starych a część według nowych przepisów i w ten sposób pula pieniędzy zostanie przekazana na zostało wprowadzone by scentralizować i wprowadzić przejrzystość w obliczaniu czasu ubezpieczenia i wysokości emerytury. Wcześniejsze różnice w przepisach dla poszczególnych grup zawodowych zostały sprowadzone do ujednoliconych przepisów dla osób urodzonych do obowiązują stare przepisy i stary system naliczania renty sprzed roku 5. Co jest liczone jako dodatkowe miesiące ubezpieczenia emerytalnego?– czas wychowywania dziecka. Maksymalnie 48 miesięcy wychowywania jednego dziecka wliczane jest do ubezpieczenia emerytalnego. Z każdego miesiąca wychowywania dziecka dopisywane jest z kwoty € miesięcznie (wartość z roku 2019) do Pensionskonto. Prościej mówiąc za rok wychowywania dziecko w Austrii będzie przysługiwać nam renta w wysokości około 25 € ta będzie nam się powiększać za każdy rok czy każde kolejne dziecko. Przykładowo więc jeśli jedno dziecko będziemy wychowywać przez 4 lata (nie podejmując w tym czasie pracy), po tym czasie może nam przysługiwać emerytura w wysokości około 100 € miesięcznie. Z zasady czas wychowywania dziecka automatycznie przyznawany jest matce, jeśli tata zajmuje się wychowywaniem dziecka powinien to zgłosić do ubezpieczalni.– czas otrzymywania Wochengeld- od sumy otrzymywanej miesięcznej kwoty Wochengeld– Czas służby wojskowej lub cywilnej- obliczany podobnie jak wyżej od sumy (€ miesięcznie, wartość z 2019r.)– w przypadku pobierania bezrobocia czy Notstandhilfe – wysokości otrzymanego świadczenia miesięcznego pomnożona przez płaca Brutto€ € dopisane do Pensionskonto miesięcznieBezrobocie70 % od wypłaty Brutto ( Euro)€ 70012,46 € dopisane do Pensionskonto miesięcznieNotstandshilfe64 % od wypłaty Brutto Euro)€ 64411,46 € dopisane do Pensionskonto miesięcznie– czas na chorobowym – wysokości świadczenia chorobowego miesięcznego pomnożona przez czas przejścia na urlop szkoleniowy- stawka obliczane jak w przypadku świadczeń dla bezrobotnych– czas zatrudnienia na Geringfügig jest jedynie wliczany do czasu ubezpieczenia emerytalnego jeśli sami ubezpieczymy się z tego temat renty inwalidzkiej czy renty z tytułu niezdolności do pracy przeczytacie w następnym informacji w temacie Emerytura w Austrii w znajdziecie na stronie Mimo że wielu z nas emerytura wydaje się bardzo odległa, powinniśmy pamiętać o tym, że pracujemy na nią przez całe życie. Nasza przyszłość zależeć będzie od tego, ile dziś zdołamy odłożyć na starość. Wielu z nas nie kończy swojej kariery zawodowej na jednym kraju. Żyjąc we wspólnej Europie, podróżujemy i pracujemy w różnych jej częściach i z tego właśnie powodu przyjrzymy się tematowi emerytur z punktu widzenia osób pracujących w najbardziej popularnych w naszym rejonie krajach, czyli w Niemczech i Austrii. Odpowiemy również na pytania, co powinniśmy zrobić, pracując w Polsce i w jednym z wymienionych krajów Unii, aby otrzymać emeryturę z zagranicy. I jakie zasady obowiązują przy przyznawaniu emerytur w tych krajach. Nie tylko emerytura z ZUS Polski system emerytalny nie cieszy się dobrą opinią zarówno ani u osób pobierających emerytury, ani u społeczeństwa. Tym bardziej więc warto pamiętać o ewentualnych należnościach z zagranicy. Jeżeli w momencie osiągnięcia wieku emerytalnego wybieramy się do ZUS-u, a pracowaliśmy nie tylko w Polsce, lecz także za granicą, powinniśmy zgłosić ten fakt w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych. W tym momencie ZUS powinien sporządzić wniosek do zagranicznej instytucji, gdzie rozpocznie się procedura ustalania, czy przysługuje nam emerytura z zagranicy na podstawie prawa danego państwa. Należy mieć świadomość tego, że emerytura innego kraju Unii będzie przelewana bezpośrednio na wskazane konto z pominięciem ZUS. Emerytura z Polski oraz z zagranicy to dwa odrębne świadczenia. Jednak gdy świadczenie zagraniczne trafia na konto w Polsce, bank ma ustawowy obowiązek, by od wpływających emerytur odprowadzić składki na ubezpieczenie zdrowotne w NFZ oraz – w niektórych przypadkach – podatku. Bank będzie więc pełnił funkcję płatnika wszelkich należnych w Polsce potrąceń od emerytury. Jednak to, czy podatek od emerytury powinien zostać potrącony czy nie, zależy od kraju, z którego świadczenie otrzymujemy. Mówiąc dokładniej – od umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, jaką Polska ma podpisaną z danym państwem. Emerytura w Austrii W Austrii w zależności od płci na emeryturę możemy przechodzić w różnym wieku. Kobieta może przejść na emeryturę w wieku 60 lat, mężczyzna – ukończywszy 65 lat i mimo że prace nad podniesieniem wieku emerytalnego trwają, do 2013 roku nic się w tej kwestii nie zmieni. By otrzymać emeryturę, w ciągu ostatnich 30 lat przed przejściem na emeryturę trzeba przepracować minimum 15 lat w Austrii bądź w innym kraju Unii Europejskiej. Osoba, która pracowała krócej, emerytury nie otrzyma. Właściwy oddział ZUS Jeżeli zatem, jak pisaliśmy wcześniej, chcemy ubiegać się o emeryturę za okres pracy w Polsce, jak i emeryturę z zagranicy, należy złożyć wniosek w odpowiednim oddziale ZUS. Odpowiednią placówkę wyłonimy w zależności od tego, w jakim kraju pracowaliśmy - jeżeli chcemy starać się o emeryturę w Austrii, wniosek powinniśmy złożyć w oddziale ZUS w Tarnowie (ul. Kościuszki 32, 33-100 Tarnów). Jeżeli jednak mieszkamy daleko od odpowiedniego oddziału ZUS, dokumenty możemy złożyć w najbliższym oddziale, który przekaże je do stosownej placówki.

emerytura w austrii po 5 latach